บุหรี่มีวิวัฒนาการไปมากตั้งแต่เริ่มคิด ตัวอย่างเช่น แถบบางๆ ที่พาดขวางไปยัง "แกนของบุหรี่" (ซึ่งทำให้เกิดวงกลมตามความยาวของมวนบุหรี่) เป็นส่วนสำรองของกระดาษบางและหนาเพื่ออำนวยความสะดวกในการเผาไหม้อย่างมีประสิทธิภาพเมื่อถูกดึงออก และชะลอการเผาไหม้เมื่ออยู่เฉยๆ ตัวกรองอนุภาคสังเคราะห์อาจกำจัดน้ำมันดินบางส่วนก่อนที่จะถึงตัวผู้สูบบุหรี่ "จอกศักดิ์สิทธิ์" สำหรับบริษัทบุหรี่นั้นเป็นบุหรี่ที่ปราศจากสารก่อมะเร็ง ตามบันทึก ความพยายามครั้งประวัติศาสตร์ที่ใกล้เคียงที่สุดเกิดขึ้นโดยนักวิทยาศาสตร์ เจมส์ โมลด์ ภายใต้ชื่อโครงการ TAME เขาผลิตบุหรี่ XA อย่างไรก็ตาม ในปี 1978 โครงการของเขาถูกยุติลง ตั้งแต่ปี 1950 ปริมาณนิโคตินและทาร์โดยเฉลี่ยในบุหรี่ลดลงอย่างต่อเนื่อง การวิจัยแสดงให้เห็นว่าการลดลงของปริมาณนิโคตินโดยรวมทำให้ผู้สูบบุหรี่สูดดมในปริมาณที่มากขึ้นต่อพัฟ ผู้ผลิตอธิบายว่าบุหรี่เป็น "ระบบการจัดการยาสำหรับการจัดส่งนิโคตินในรูปแบบที่ยอมรับได้และน่าสนใจ" บุหรี่ ที่ผลิตในเชิงพาณิชย์สมัยใหม่ดูเหมือนวัตถุธรรมดาๆ ที่ประกอบด้วยส่วนผสมของใบยาสูบ กระดาษ กาวPVAเพื่อเชื่อมชั้นนอกของกระดาษเข้าด้วยกันเป็นส่วนใหญ่ และมักจะเป็นตัวกรองที่มีเซลลูโลสอะซิเตต ด้วย ในขณะที่การประกอบบุหรี่เป็นไปอย่างตรงไปตรงมา การเน้นไปที่การสร้างส่วนประกอบแต่ละอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการผสมใบยาสูบ ส่วนประกอบสำคัญที่ทำให้บุหรี่เสพติดมากขึ้นคือการรวมยาสูบที่สร้างใหม่ซึ่งมีสารเติมแต่งเพื่อทำให้นิโคตินระเหยได้ง่ายขึ้นเมื่อบุหรี่เผาไหม้