จุดเด่นที่สำคัญอีกประการหนึ่งคือความสามารถของช้างในการเรียนรู้ซึ่งกันและกัน พฤติกรรมที่มักมีมาแต่กำเนิดในสัตว์อื่นๆ เช่น กินอะไรหรือเลี้ยงลูกอย่างไร ถ่ายทอดทางสังคมในช้าง ช้างยังมีระบบการสื่อสารต่อเนื่องหลายรูปแบบที่ซับซ้อนพร้อมเสียงร้องที่กว้างขวาง ตั้งแต่เสียงแตรและเสียงคำรามไปจนถึงเสียงคำรามความถี่ต่ำ ตัวอย่างเช่น ช้างในเคนยามีสัญญาณเตือนภัยที่แตกต่างกันสำหรับมนุษย์และสำหรับผึ้ง การโทรที่หลากหลายและรวมกันของพวกเขายังแสดงสัญญาณของไวยากรณ์ ในที่สุด ทีมงานก็พบยีนหลายตัวที่เกี่ยวข้องกับการเลี้ยงลูกช้าง สภาพแวดล้อมที่ปลอดภัย ผู้เขียนเสนอว่าการเลี้ยงช้างด้วยตนเองอาจเกี่ยวข้องกับขนาดที่ใหญ่โตและพละกำลังที่สัมพันธ์กันของช้าง วิวัฒนาการ นั่นหมายความว่าโดยทั่วไปแล้วช้างจะกังวลน้อยลงเกี่ยวกับการหลบเลี่ยงหรือต่อสู้กับสัตว์อื่นเพื่อความอยู่รอดของพวกมัน Raviv อธิบาย สภาพแวดล้อมที่ปลอดภัย แบบนี้สามารถผ่อนคลายแรงกดดันจากความก้าวร้าว ปลดปล่อยทรัพยากรความรู้ และเปิดโอกาสมากขึ้นสำหรับการสำรวจ การสื่อสาร และการเล่น สมมติฐานของเราเกี่ยวกับการเลี้ยงช้างด้วยตนเองมีศักยภาพที่น่าตื่นเต้นสำหรับการวิจัยสัตว์สายพันธุ์อื่นๆ ในอนาคต ราวีฟสรุป มันสามารถแจ้งความเข้าใจของเราเกี่ยวกับวิวัฒนาการของพฤติกรรมทางสังคมในสายพันธุ์ที่ห่างไกลจากวิวัฒนาการโดยให้ข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญเกี่ยวกับวิวัฒนาการที่บรรจบกัน