ทฤษฎีการยกตัวอื่นๆ อิงจากกฎการเคลื่อนที่ข้อที่สามของนิวตัน ซึ่งก็คือหลักการของการกระทำและปฏิกิริยา ทฤษฎีระบุว่าปีกช่วยให้เครื่องบินลอยขึ้นได้โดยการดันอากาศลง อากาศมีมวล และจากกฎข้อที่สามของนิวตันพบว่าการดันลงของปีกส่งผลให้เกิดแรงผลักที่เท่ากันและตรงกันข้ามกลับขึ้น ซึ่งก็คือการยกขึ้น บัญชีนิวตันใช้กับปีกของรูปร่างใด ๆ โค้งหรือแบน สมมาตรหรือไม่ มันถือสำหรับเครื่องบินที่บินกลับด้านหรือด้านขวาขึ้น แรงในที่ทำงานยังคุ้นเคยจากประสบการณ์ทั่วไป ตัวอย่างเช่น เมื่อคุณยื่นมือออกจากรถที่กำลังเคลื่อนที่และเอียงรถขึ้น อากาศจะเบี่ยงเบนลง และมือของคุณ เครื่องบิน ยกขึ้น ด้วยเหตุผลเหล่านี้ กฎข้อที่สามของนิวตันจึงเป็นคำอธิบายเกี่ยวกับการยกที่เป็นสากลและครอบคลุมมากกว่าทฤษฎีบทของแบร์นูลลี แต่ด้วยตัวของมันเอง หลักการของการกระทำและปฏิกิริยาก็ล้มเหลวในการอธิบายความดันที่ต่ำกว่าบนยอดปีก ซึ่งมีอยู่ในบริเวณนั้น โดยไม่คำนึงว่าปีกอากาศจะโค้งงอหรือไม่ เมื่อเครื่องบินร่อนลงและหยุดลงเท่านั้น บริเวณความกดอากาศต่ำบนปีกจะหายไป กลับสู่ความกดอากาศรอบข้าง และกลายเป็นเหมือนเดิมทั้งด้านบนและด้านล่าง แต่ตราบใดที่เครื่องบินยังบินอยู่ บริเวณที่มีแรงดันต่ำกว่านั้นเป็นองค์ประกอบที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของการยกตัวตามหลักอากาศพลศาสตร์ และจำเป็นต้องอธิบายแน่นอนว่าทั้งแบร์นูลลีและนิวตันไม่ได้พยายามอธิบายสิ่งที่ยึดเครื่องบินไว้ เพราะพวกเขามีชีวิตอยู่มานานก่อนที่จะมีการพัฒนากลไกการบินจริง กฎและทฤษฎีที่เกี่ยวข้องของพวกเขาถูกนำมาใช้ใหม่เพียงครั้งเดียวเมื่อพี่น้องตระกูลไรท์ทำการบิน ทำให้นักวิทยาศาสตร์ต้องทำความเข้าใจเกี่ยวกับลิฟต์แอโรไดนามิกอย่างจริงจังและเร่งด่วน