ดาวฤกษ์แผ่พลังงานโดยการเปลี่ยนไฮโดรเจนเป็นฮีเลียมผ่านปฏิกิริยานิวเคลียร์ฟิวชัน กระบวนการนี้ทำให้ดวงอาทิตย์เปล่งแสง ความร้อน และพลังงานรูปแบบ อื่นๆ เป็นผลพลอยได้ แต่ปฏิกิริยานิวเคลียร์ฟิวชันในดาวฤกษ์ในตอนแรกต้องการไฮโดรเจน และดาวฤกษ์ก็มีปริมาณไฮโดรเจนไม่สิ้นสุด ดวงอาทิตย์ของเราเปลี่ยนไฮโดรเจนประมาณ 600 ล้านตันเป็นฮีเลียมทุกวินาที หากนั่นฟังดูราวกับว่าเสบียงอาหารจะหมดลงในไม่ช้า โปรดจำไว้ว่าดวงอาทิตย์เป็นดาวฤกษ์ ดวงอาทิตย์ ที่มีระยะห่างเกือบหนึ่งล้านไมล์ และถ้าคุณมีปัญหาในการมองเห็นภาพนั้นลองนึกภาพว่ากำลังขึ้นเครื่องบินเจ็ทสำหรับเที่ยวบินที่จะกินเวลา 226 วัน นั่นคือระยะเวลาที่คุณจะบินรอบดวงดาวในท้องถิ่นของเราในความเป็นจริง ดวงอาทิตย์ของเราซึ่งเป็นดาวฤกษ์โดยเฉลี่ยในประเภทเดียวกัน เกิดมาพร้อมกับไฮโดรเจนมากพอที่จะอยู่ได้นานประมาณ 1 หมื่นล้านปี นักดาราศาสตร์ประเมินว่าดาวฤกษ์ของเรามีอายุประมาณ 4.5 พันล้านปี ดังนั้นดวงอาทิตย์จึงทิ้งช่วงวัยเยาว์ไว้เบื้องหลัง กำลังเข้าสู่วัยกลางคน และเช่นเดียวกับคนทั่วไป กระบวนการต่างๆ จะเริ่มเปลี่ยนแปลงและหยุดชะงักได้ไม่นานนัก เราเรียกระยะปัจจุบันของอายุขัยของดาวของเราว่า ช่วง การเผาไหม้ของไฮโดรเจนเนื่องจากแหล่งพลังงานของมันคือการหลอมรวมอะตอมของไฮโดรเจน แต่การเผาไหม้เป็นชื่อเรียกที่ผิด เป็นนิวเคลียร์ฟิวชัน ไม่ใช่การเผาไหม้ทางเคมี ดาวไม่เผาไหม้ในความหมายดั้งเดิมของคำ ถึงกระนั้น นักดาราศาสตร์ก็ยังใช้คำว่าการเผาไหม้เพื่ออธิบายประเภทของการหลอมรวมที่เกิดขึ้นภายในดาวฤกษ์ ดังนั้น คุณอาจได้ยินเกี่ยวกับ การเผาไหม้ ของคาร์บอนหรือการเผาไหม้ของฮีเลียม ทั้งสองเป็นขั้นตอนของนิวเคลียร์ฟิวชัน กินธาตุต่างๆ เมื่อดาวฤกษ์ดวงหนึ่งใกล้สิ้นอายุขัย