การอยู่รอดหลังเกษียณอายุก่อนกำหนดและปกติ บทความนี้อธิบายถึงการศึกษาทางระบาดวิทยาของรูปแบบและความสัมพันธ์ของ การอยู่รอด หลังเกษียณอายุก่อนกำหนด (อายุ 62 ถึง 64 ปี) และการเกษียณอายุตามปกติ (อายุ 65 ปี) ของคนงานยางล้อในสหรัฐอเมริกาจำนวน 3,971 คน สำหรับทั้งสองบริษัท อัตราการเสียชีวิตเพิ่มขึ้นอย่างมากในช่วงปีแรก สี่ และห้าหลังจากเกษียณอายุก่อนกำหนด ในบรรดาผู้เกษียณตามปกติ อัตราการเสียชีวิตที่เพิ่มขึ้นนั้นเกิดขึ้นในช่วงปีที่สามหรือสี่หลังเกษียณในบริษัท B และบริษัท A ตามลำดับ เมื่อนำประสบการณ์ของทั้งสองบริษัทมารวมกัน ไม่พบการตายเกินที่มีนัยสำคัญ การเปรียบเทียบการเสียชีวิต (กรณี) ภายใน 5 ปีหลังเกษียณกับผู้รอดชีวิต (กลุ่มควบคุม) พบว่าสถานะสุขภาพก่อนวัยเกษียณเป็นเพียงปัจจัยทำนายที่สำคัญของการอยู่รอดหลังเกษียณอายุก่อนกำหนด ในบรรดาผู้เกษียณอายุปกติ พนักงานที่มีสถานะต่ำกว่ามีแนวโน้มที่จะเสียชีวิตภายใน 3 ปีหลังจากเกษียณอายุมากกว่าพนักงานที่มีสถานะสูง ซึ่งมักเสียชีวิตภายใน 4 ถึง 5 ปีหลังจากเกษียณอายุ ความเสี่ยงของการเสียชีวิตมีมากกว่าในผู้เกษียณอายุปกติที่มีประวัติขาดงานทางการแพทย์และไม่ได้เข้ารับการรักษาซ้ำหลายครั้ง