โรคโลหิตจางมีความรุนแรงแตกต่างกันไป และความอดทนของแต่ละคนต่อโรคโลหิตจางจะแตกต่างกันไปมาก ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับอัตราการพัฒนาของโรคโลหิตจาง เมื่อโรคโลหิตจางพัฒนาอย่างค่อยเป็นค่อยไป ผู้ที่ได้รับผลกระทบอาจมีอาการโลหิตจางในระดับรุนแรงโดยมีอาการเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย ในขณะที่โรคโลหิตจางที่พัฒนาอย่างรวดเร็วทำให้เกิดอาการรุนแรง หากมีการพัฒนาที่รุนแรงและรวดเร็วเพียงพอ โรคโลหิตจางอาจถึงแก่ชีวิตได้ อาการของโรคโลหิตจางที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดมักจะซีดจางของผิวหนัง เยื่อเมือก และเนื้อใต้เล็บ วิตามินเม็ดเลือด ผู้ที่มีภาวะโลหิตจางจากการทำลายเซลล์เม็ดเลือดแดงเพิ่มขึ้นจะมีอาการตัวเหลืองเล็กน้อยความล้มเหลวในการผลิตเซลล์เม็ดเลือดแดงอาจเกิดจากการขาดสารอาหารที่จำเป็นบางอย่าง เช่น ธาตุเหล็ก กรดโฟลิก หรือวิตามินบี 12 อาจเกิดจากสาเหตุอื่น เช่น การมีโรคบางชนิด เช่น การติดเชื้อ; ความเสียหายของไขกระดูกโดยรังสีไอออไนซ์หรือโดยยาหรือสารเคมีอื่น ๆ หรือการเปลี่ยนแปลงทางกายวิภาคในไขกระดูก เช่น มะเร็งเม็ดเลือดขาวหรือการแพร่กระจายของเนื้องอก (การย้ายถิ่นของเซลล์เนื้องอกจากแหล่งกำเนิดที่ห่างไกลไปยังไขกระดูก) การทำลายเซลล์เม็ดเลือดแดงอย่างรวดเร็วอาจเกิดขึ้นได้จากสาเหตุต่างๆ มากมาย (ดูหัวข้อ โลหิตจางจากเม็ดเลือดแดงแตก) ในที่สุด การสูญเสียเลือดอาจเป็นผลมาจากการบาดเจ็บหรืออาจเกี่ยวข้องกับโรคต่างๆ