หนึ่งในความลุ่มหลงหลักของนักสังคมศาสตร์ในเวลานี้คือการบันทึกวัฒนธรรมพื้นเมืองที่ "หายไป" สิ่งนี้มักถูกดำเนินการโดยเป็นส่วนหนึ่งของการแสวงหาความรู้ที่จำเป็นอย่างตรงไปตรงมาเพื่อให้บรรลุการควบคุมทางสังคมและการเมืองในภูมิภาค ไม่ว่าจะในบริบทภายในประเทศหรือในต่างประเทศ ด้วยเหตุนี้ ชาติพันธุ์วิทยาและภูมิศาสตร์วัฒนธรรมในยุคแรก ๆ จึงเขียนขึ้นโดยข้าราชการ บุคลากรทางการทหาร หรือมิชชันนารีเมื่อถึงช่วงปลายศตวรรษที่ 19 มีข้อมูลมากมายที่รวบรวมไว้จนเป็นที่แน่ชัดว่าวัตถุและแนวคิดบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับ "อารยธรรม"—วงล้อ งานโลหะ ความเป็นปิศาจ การมีคู่ครองคนเดียว . สิ่งนี้ดูเหมือนจะสนับสนุนกรอบวิวัฒนาการที่ประกาศใช้โดยมอร์แกนและคนอื่น ๆ พื้นที่ แต่ยังไม่พบคำอธิบายที่ชัดเจนเกี่ยวกับสาเหตุของความแตกต่างทางวัฒนธรรม ในไม่ช้าก็มีมติเป็นเอกฉันท์ว่าวิวัฒนาการทางวัฒนธรรมเกิดขึ้นด้วยวิธีใดวิธีหนึ่งจากสองวิธี: เทคโนโลยีใหม่และการปฏิบัติทางวัฒนธรรมถูกประดิษฐ์ขึ้นในท้องถิ่นในสถานที่หนึ่งแล้วอีกแห่ง (นวัตกรรม) หรือสร้างขึ้นในบางท้องถิ่นจากที่ซึ่งพวกมันแพร่กระจายไปทั่วบริเวณกว้าง (การแพร่กระจาย ).