นอกเหนือจากsetae , ฟอสโฟลิปิด ; สารไขมันที่ผลิตตามธรรมชาติในร่างกายก็มีบทบาทเช่นกัน ไขมันเหล่านี้จะหล่อลื่นเซแทและทำให้ตุ๊กแกถอดเท้าออกก่อนก้าวต่อไป จุดเริ่มต้นของการยึดเกาะของ ตุ๊กแก น่าจะเริ่มจากการปรับเปลี่ยนหนังกำพร้าด้านล่างของนิ้วเท้า เพิ่งถูกค้นพบในสกุลGonatodesจากอเมริกาใต้ การแยกชั้น epidermal spinules อย่างง่าย ๆ ออกเป็น setae ทำให้Gonatodes humeralis สามารถ ปีนขึ้นไปบนผิวเรียบและนอนบนใบไม้เรียบได้ เทคโนโลยีเลียนแบบชีวภาพ ที่ออกแบบมาเพื่อ เลียนแบบการยึดเกาะของตุ๊กแกสามารถผลิตกาวแบบแห้งทำความสะอาดตัวเองที่ใช้ซ้ำได้กับการใช้งานหลายประเภท มีความพยายามในการพัฒนาเทคโนโลยีเหล่านี้ แต่การผลิตชุดสังเคราะห์ไม่ใช่งานออกแบบวัสดุเล็กน้อย โดยทั่วไปแล้วผิวหนังของตุ๊กแกจะไม่มีเกล็ด แต่จะปรากฏในระดับมหภาคเป็นพื้นผิว papillose ซึ่งทำจากส่วนที่ยื่นออกมาคล้ายขนที่พัฒนาทั่วทั้งร่างกาย สิ่งเหล่านี้มอบความไม่ชอบน้ำยิ่งยวดและการออกแบบที่ไม่เหมือนใครของเส้นผมให้ฤทธิ์ต้านจุลชีพอย่างลึกซึ้ง ติ่งเนื้อเหล่านี้มีขนาดเล็กมาก ยาวได้ถึง 4 ไมครอน และเรียวแหลมจนถึงจุดหนึ่ง มีการสังเกตว่าผิวหนังของตุ๊กแกมีคุณสมบัติต่อต้านแบคทีเรีย โดยฆ่าแบคทีเรียแกรมลบเมื่อสัมผัสกับผิวหนัง